Bitterballen, Koningsdag en lekker klagen over het weer. Je zou het niet verwachten, maar het zijn de favorieten van de Zuid-Afrikaanse Stephan Steenkamp (42). Nog geen jaar geleden verhuist hij naar Nederland om te werken aan de globalisering van de IT-afdeling van Steinweg. Dat betekent een flinke culturele omslag. Niet alleen op het werk maar ook privé.

Als Deputy infrastructure en operations manager is er weinig wat Stephan niet weet op het gebied van IT. Maar als het aankomt op de Nederlandse gebruiken en gewoontes moest hij nog flink bijspijkeren in zijn kennis. ‘Ik luister de podcasts Expats in The Netherlands en Een beetje Nederlands. Daar ben ik mee begonnen zodra ik wist dat wij naar Nederland gingen verhuizen. Ik heb zo onder andere geleerd over de cultuur, de overheid, de huizenmarkt en natuurlijk het lokale eten.’

Van Johannesburg naar Rotterdam

Hoe is Stephan van Johannesburg in Rotterdam terecht gekomen? ‘Ik werk al 24 jaar in IT en sinds 2019 bij Steinweg Bridge. Daar waren we vanuit een IT perspectief niet verbonden met de rest van de Steinweg groep.’ Na contact te zoeken met de Nederlandse IT-afdeling is er gekeken naar mogelijkheden voor samenwerking en de integratie van IT-funties in Rotterdam en Zuid-Afrika. ‘Ik ging naar Rotterdam om mijn ideeën te presenteren en nam mijn familie mee voor een vakantie.’ Zodra zij voet zetten op Nederlandse grond, wist de familie Steenkamp dat zij hier wilden wonen. ‘Ik ben naar Marco en Michel gegaan om te kijken of ik naar Nederland kon emigreren. Zij vonden het een goed idee en heetten mij meteen welkom in het team.’ De beslissing werd snel gemaakt, maar de voorbereiding om de familie daadwerkelijk deze kant op te krijgen duurde een stuk langer. Steinweg had hiervoor namelijk nog nooit een werknemer buiten Europa naar Nederland gehaald voor werk en daar waren nogal wat procedures voor nodig. ‘De collega’s van HR hebben veel gedaan om dit mogelijk te maken. Het hele proces heeft bijna één jaar geduurd. Toen het eindelijk zover was moest ik een leven van veertig jaar inpakken en afscheid nemen van mijn leven in Johannesburg.’

‘Toen het eindelijk zover was moest ik een leven van veertig jaar inpakken en afscheid nemen van mijn leven in Johannesburg.’

Verschil in werkcultuur

Het eerste verschil wat Stephan merkte was de betere balans tussen werk en privé. ‘In Zuid-Afrika ligt de werkloosheid erg hoog. De competitie is groot waardoor je lange dagen moet werken. Want als jij niet tot elf uur ‘s avonds aan het werk bent, dan doet iemand anders het wel.’ Ook in de werkwijze zijn grote verschillen en ziet hij dat er minder fouten gemaakt worden. ‘In Zuid-Afrika wordt er zo snel mogelijk gewerkt en je moet maar leren van je fouten. Je doet wat de leidinggevende zegt en er is weinig ruimte voor overleg. Hier worden eerst verschillende perspectieven besproken en meer vergaderd. Ik moet wennen aan dat tempo, maar het gaat daardoor wel vaak gelijk goed.’

Vloeiend Nederlands praten

Stephan heeft in Nederland meer vrije tijd en dus ruimte om Nederland te ontdekken met zijn gezin. Met een museumkaart op zak en de smaakpapillen van een twaalfjarige, ontdekt hij op zijn manier Nederland. ‘Ik hou van bitterballen en kaassoufflés. Eigenlijk verkoopt de snackbar hier alles wat ik lekker vind.’ Om de taal onder de knie te krijgen, krijgt Stephan naast het luisteren van podcasts ook Nederlandse les. Op hulp van zijn zoon Grayson hoeft hij niet te rekenen. ‘Hij spreekt nu al vloeiend de taal omdat hij naar een Nederlandse school gaat. Hij weigert thuis Nederlands te praten omdat hij het beste de taal wilt spreken van het gezin. Hij praat dus tegen iedereen Nederlands, behalve tegen ons.’

‘Ik hou van bitterballen en kaassoufflés.’

Een nieuw leven in Nederland

De toekomst ziet er volgens Stephan rooskleurig uit. ‘We zitten nu echt in de wittebroodsweken van de verhuizing. We voelen ons nog steeds toeristen en genieten van alles wat Nederland te bieden heeft.’ Het vieren van Koningsdag en carnaval waren twee hoogtepunten. ‘De sfeer was geweldig en het was bijzonder om te zien hoe iedereen zo uitbundig meedoet.’ Stephan benadrukt hoe belangrijk deze ervaringen zijn voor hun inburgering. ‘Door mee te doen aan deze feesten en tradities voelen we ons meer verbonden met Nederland. Het helpt om ons thuis te voelen.’ De familie kijkt uit naar nog meer nieuwe avonturen en het omarmen van hun nieuwe leven in Nederland.